Ronald Masselink

Opgegroeid in een familie waar ‘zingen rond het orgel’ een gekoesterde traditie was, lag het voor de hand dat ik orgelles zou nemen. Mijn orgelleraar gaf me al heel gauw de raad over te stappen op piano – en dat is het gebleven.

Ik heb aan het conservatorium in Arnhem piano bij Jacques Hendriks en koordirectie bij Joop Schets gestudeerd en ben sindsdien op beide fronten actief geweest.

Wat pianoles betreft heb ik ruime ervaring met beginners en gevorderden, kinderen, jongeren en volwassen, klassieke en lichte muziek. Ik heb privé lesgegeven, en aan muziekscholen in Rhenen, Kesteren, Cothen en (sinds 2008) in Amersfoort Vathorst en Nieuwland.

De docent die me van het orgel naar de piano verwees moet een vooruitziende blik gehad hebben. Ik voel me helemaal vergroeid met dit instrument, waarop je heel direct je gevoel tot expressie kunt brengen. Uitdrukkingen als ‘fijnbesnaard’ en ‘Fingerspitzengefühl’ zijn voor mij levende begrippen: ze getuigen van het hechte verband dat er bestaat tussen mijn innerlijk en de expressie via de handen en het instrument. Er valt wel een lange mechanische weg af te leggen van je handen via toetsen en hamers naar de snaren, maar de piano reageert toch onmiddellijk op elke minieme verandering in vingerdruk. Het vraagt subtiliteit en gevoel voor nuances, maar geeft ook de mogelijkheid ‘groots en meeslepend’ te spelen – met alles wat daartussen zit.

De piano is vooral een boeiend instrument omdat hij zo veelzijdig is en een scala aan mogelijkheden en klankkleuren biedt. Je kunt hem bij twee categorieën indelen (snaarinstrument, toetsinstrument) en hij is geschikt voor alle muziekstijlen, van barok tot romantiek, van klassiek-modern tot licht-modern. Een pianist moet met handen en voeten werken; vooral een subtiel gebruik van het rechter pedaal is essentieel voor een mooie klank.

Elke pianist zal zeggen dat Chopin de componist is die alle pianistische mogelijkheden het meest tot in de finesses heeft aangevoeld en uitgebuit. Persoonlijk ben ik gecharmeerd van de sprankelende en fijnzinnige pianostijl van sommige componisten uit de Franse ‘Groupe des Six’ (Milhaud, Poulenc). Schubert met zijn rijke melodieën, gedurfde modulaties en grandeur in kleine en grote werken blijft in alle tijden nieuw.

Als pianist ben je heel zelfstandig, omdat je solo al veelstemmig kunt spelen. Maar juist dat maakt de piano ook weer zo geschikt als begeleidingsinstrument!
Ik ben zelf graag bereid om zangers of instrumentalisten te begeleiden en probeer daar ook mijn gevorderde leerlingen in te stimuleren. Verder is samenspel tussen pianisten onderling belangrijk én heel plezierig.